ਭਾਰਤ ਦੀ ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸ਼ੁਰੂਆਤ

ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਦਬਦਬਾ ਜਿੱਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਲਗਾਤਾਰ ਅੱਗੇ ਵੱਧ ਰਿਹਾ ਹੈ।  ਭਾਰਤ ਨੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਸੰਦੀਦਾ ਨਹੀਂ ਬਣਾਇਆ ਹੈ । ਪਰ ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਉਹ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿੱਚ ਨੰਬਰ 1-ਰੈਂਕ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਰੋਜ਼ਾ ਟੀਮ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਵੀ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਖੇਡ […]

Share:

ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਦਬਦਬਾ ਜਿੱਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਲਗਾਤਾਰ ਅੱਗੇ ਵੱਧ ਰਿਹਾ ਹੈ।  ਭਾਰਤ ਨੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਸੰਦੀਦਾ ਨਹੀਂ ਬਣਾਇਆ ਹੈ । ਪਰ ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਉਹ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿੱਚ ਨੰਬਰ 1-ਰੈਂਕ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਰੋਜ਼ਾ ਟੀਮ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਵੀ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਖੇਡ ਰਹੀ ਹੈ। ਕਈ ਹੋਰ ਕਾਰਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਰੁਤਬੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਿਆ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਓਹ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ ਜਿੱਤ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਿਛਲੇ ਮਹੀਨੇ ਕੋਲੰਬੋ ਵਿੱਚ ਏਸ਼ੀਆ ਕੱਪ ਫਾਈਨਲ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਉਹ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਟਰਾਫੀ ਜਿੱਤਣ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ ਹਨ। ਉਸ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ, ਭਾਰਤ ਨੇ ਆਰ ਪ੍ਰੇਮਦਾਸਾ ਸਟੇਡੀਅਮ ‘ਤੇ ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਪੱਖੀ ਭੀੜ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਨੂੰ 50 ਦੌੜਾਂ ‘ਤੇ ਆਊਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।

 ਬੁੱਧਵਾਰ ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ, ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦੇ ਇੱਕ ਰੌਚਕ ਅਰੁਣ ਜੇਤਲੀ ਸਟੇਡੀਅਮ ਵਿੱਚ, ਭਾਰਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋ ਸਭ ਤੋਂ ਨਿਪੁੰਨ ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਮਾਸਟਰਮਾਈਂਡ, ਇੱਕ ਆਲ-ਰਾਉਂਡ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ ਗੌਂਟਲੇਟ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਅੱਠ ਵਿਕਟਾਂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਖਾਰਜ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਪਰਤੱਖ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਇੰਗਲੈਂਡ ਜਾਂ ਭਾਰਤ ਜਾਂ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਾਂਗ ਕ੍ਰਿਕਟ ਦੇ ਪਾਵਰਹਾਊਸ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਪਰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਪਿਨ ਹਮਲੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬੱਲੇਬਾਜ਼ੀ ਲਾਈਨਅੱਪ ਦੇ ਨਾਲ ਅਸਲੀ ਪਾਰਟੀ-ਪੂਪਰ ਵਜੋਂ ਪਛਾਣੇ ਗਏ ਹਨ ਜੋ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਲੋਕ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਹਨ। ਕੋਹਲੀ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਹਰ ਗੇਂਦ ‘ਤੇ ਬਾਊਂਡਰੀ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਦੌੜਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਬੱਲੇਬਾਜ਼ੀ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਵਿੱਚ ਸਾਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋਈਆਂ, ਇਸ ਨੂੰ ਜਸਪ੍ਰੀਤ ਬੁਮਰਾਹ ਅਤੇ ਰੋਹਿਤ ਸ਼ਰਮਾ ਦੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਸਮਝੋ ।ਅਫਗਾਨ ਕੋਚ ਜੋਨਾਥਨ ਟ੍ਰੌਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਬੱਲੇਬਾਜ਼ੀ ਡੇਕ ‘ਤੇ ਜਿੱਥੇ 350 ਸ਼ਾਇਦ ਬਰਾਬਰ ਸੀ, ਬੁਮਰਾਹ ਨੇ ਤੇਜ਼ ਗੇਂਦਬਾਜ਼ੀ ਦੇ ਇੱਕ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸਪੈੱਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਨਵੀਂ ਗੇਂਦ ਨਾਲ, ਫਿਰ ਮੱਧ ਪੜਾਅ ਅਤੇ ਅੰਤ  ਦੇ ਸਮੇਂ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਤਜ਼ਰਬੇ ਅਤੇ ਕਲਾ ਨੂੰ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਲਿਆਇਆ, ਬੱਲੇਬਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮੌਕੇ ਲੈਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਦਿੱਤੀ। 39 ਦੌੜਾਂ ਦੇ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਚਾਰ ਵਿਕਟ ਇਕ ਹੋਰ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਚਰਚਾ ਦਾ ਬਿੰਦੂ ਹੁੰਦੇ। ਓਸਨੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕੰਟਰੋਲ ਦਿਖਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਬੱਲੇਬਾਜ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਦਬਾਅ ਪਾਇਆ। ਪਰ ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਹੋਰ ਸ਼ਾਮ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਕੀ ਇਹ ਸੀ। ਬੁਮਰਾਹ ਦੀ ਉੱਤਮਤਾ ਅਤੇ ਸਿਰਾਜ ਦੇ ਅਪਵਾਦ ਦੇ ਨਾਲ ਭਾਰਤੀ ਗੇਂਦਬਾਜ਼ੀ ਦੀ ਸੰਯੁਕਤ ਤਾਕਤ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸੀ ਕਿ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਅੱਠ ਵਿਕਟਾਂ ‘ਤੇ ਸਿਰਫ 272 ਦੌੜਾਂ ਹੀ ਬਣਾ ਸਕਿਆ, ਜੋ ਸਨਮਾਨਜਨਕ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਲਈ ਮੈਚ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਬ੍ਰੇਕ ‘ਤੇ ਆਮ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਭਾਰਤ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਜਿੱਤ ਜਾਵੇਗਾ, ਸ਼ਾਇਦ ਸੱਤ ਜਾਂ ਅੱਠ ਓਵਰ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਕੇ।