ਭਾਰਤ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਇਨਕਲਾਬੀ ਕਲਾਕਾਰ

ਗਦਰ ਨੇ ਅੰਦੋਲਨ ਅਤੇ ਕਲਾ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਲਈ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਐਜੀਟਪ੍ਰੌਪ ਨੂੰ ਮੂਰਤੀਮਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਪੈਟਰਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪਾਰਟੀ ਨਾਲੋ ਵੱਖ ਹੋ ਗਿਆ। ਬਲਾਦੀਰ ਗੱਦਾਰ ਨੇ 26 ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਗੋਲੀਆ ਸੰਭਾਲੀ। ਅਪ੍ਰੈਲ 1997 ਤੋਂ, ਜਦੋਂ ਸ਼ੱਕੀ ਸਾਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਾਲੇ ਪੁਲਿਸ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਪੰਜ ਗੋਲੀਆਂ ਚਲਾਈਆ ਤੋ […]

Share:

ਗਦਰ ਨੇ ਅੰਦੋਲਨ ਅਤੇ ਕਲਾ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਲਈ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਐਜੀਟਪ੍ਰੌਪ ਨੂੰ ਮੂਰਤੀਮਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਪੈਟਰਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪਾਰਟੀ ਨਾਲੋ ਵੱਖ ਹੋ ਗਿਆ। ਬਲਾਦੀਰ ਗੱਦਾਰ ਨੇ 26 ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਗੋਲੀਆ ਸੰਭਾਲੀ। ਅਪ੍ਰੈਲ 1997 ਤੋਂ, ਜਦੋਂ ਸ਼ੱਕੀ ਸਾਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਾਲੇ ਪੁਲਿਸ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਪੰਜ ਗੋਲੀਆਂ ਚਲਾਈਆ ਤੋ ਅਗਸਤ 2023 ਤੱਕ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ 74 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਲਿਆ , ਉਸਦੀ ਕਹਾਣੀ ਅਨੋਖੀ ਹੈ । ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਲੱਗੀ ਗੋਲੀ ਖੁੰਝ ਗਈ ਸੀ। 

ਉਸਦੇ ਕਤਲ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ , ਉਸਤੇ ਚਲੀ ਗਲੀਆਂ , ਨਾ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਨੂੰ ਮੋੜ ਸਕਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਸਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਤੋੜ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਅੱਗ ਲੈ ਕੇ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਗੋਲੀਆਂ ਉਸਨੂੰ ਬੁਝਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸਨ। ਪੰਜ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਤੱਕ, ਗਦਾਰ ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ, ਛੋਟੇ-ਵੱਡੇ ਮੰਚਾਂ ‘ਤੇ ਘੁੰਮਦਾ ਰਿਹਾ, ਓਹ ਲਾਲ ਰਾਗ ਨੂੰ ਘੁਮਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਪਹਿਨਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਲੋਕ-ਅਧਾਰਿਤ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਗੀਤਾਂ ਨਾਲ ਇਨਕਲਾਬ, ਜਮਾਤੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਨਿਆਂ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਫੈਲਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ, ਗ੍ਰਾਮੀਣ ਅਵਾਜ਼, ਉਸ ਦੇ ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਦੇ ਸਿਆਸੀ ਭਾਸ਼ਣਾਂ ਨਾਲ ਵਿਰਾਮਬੱਧ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਐਜੀਟਪ੍ਰੌਪ, ਕਲਾ ਦੁਆਰਾ ਫੈਲੇ ਅੰਦੋਲਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਲਈ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਰੂਪ ਦਿੱਤਾ। ਗਦਰ ਦੀ ਵਿਲੱਖਣਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੇ ਗਲੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਗਾਉਂਦਾ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਹਿਲਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਗਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਲੇਟੀ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਡਿੱਗ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਸਦੇ ਵਾਲ ਗਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਗਜੇਲੂ (ਘੁੰਘਰੂ, ਗਿੱਟਿਆਂ ‘ਤੇ ਪਹਿਨੀਆਂ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਧਾਤ ਦੀਆਂ ਘੰਟੀਆਂ) ਨਾਲ ਸਜੀਆਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਤਾਲ ਨਾਲ ਛਾਲ ਮਾਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਤੇਲੁਗੂ ਕਵੀ ਕਾਲੇਕੁਰੀ ਪ੍ਰਸਾਦ ਨੇ ਉਸਦੇ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ” ਉਸ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ, ਉਸ ਦੀ ਸਰੀਰਕ ਭਾਸ਼ਾ, ਉਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਇੱਕ ਗੀਤ ਹੈ ”।  1949 ਵਿੱਚ ਅਜੋਕੇ ਤੇਲੰਗਾਨਾ ਦੇ ਮੇਦਕ ਜ਼ਿਲੇ ਦੇ ਟੂਪਰਾਨ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦਲਿਤ ਮਜ਼ਦੂਰ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮਦੀ ਵਿਟਲ ਰਾਓ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਨਮੇ, ਗਦਰ ਨੇ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਦੀ ਉਸਮਾਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੀ-ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਕੋਰਸ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ, ਜੋ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੱਕ ਇਨਕਲਾਬੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਅਤੇ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਰਿਹਾ । ਉਹ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਇੰਜਨੀਅਰਿੰਗ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੋਰਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ, ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ।ਗਦਰ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਅੰਬੇਡਕਰਵਾਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਅਤੇ ਤੇਲੰਗਾਨਾ ਰਾਜ ਅੰਦੋਲਨ ਵੱਲ ਖਿੱਚਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ, 1970 ਤੱਕ, ਇੱਕ ਨਿਆਂਪੂਰਨ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਵਸਥਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਖੇਤੀ ਇਨਕਲਾਬ ਦੁਆਰਾ ‘ਭਾਰਤੀ ਰਾਜ ਨੂੰ ਉਖਾੜ ਸੁੱਟਣ’ ਦੇ ਨਕਸਲਬਾੜੀ ਦੇ ਸੱਦੇ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ।