ਮੈਂ ਹਉਮੈ ਜਾਂ ਹੰਕਾਰ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੀ: ਪ੍ਰਿਯੰਕਾ ਚੋਪੜਾ ਜੋਨਸ ਆਪਣੀ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਸਫਲਤਾ ਬਾਰੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ

ਹੋਰ ਭਾਰਤੀ ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ? ਇਹ ਉਹ ਸਵਾਲ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਿਯੰਕਾ ਚੋਪੜਾ ਜੋਨਸ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਹਰ ਸਮੇਂ ਪੁੱਛਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸਦਾ ਉਸ ਕੋਲ ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਤਿਆਰ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਗਈ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਸਟਾਰ ਹੋਣ ਦਾ ਬੋਝ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ […]

Share:

ਹੋਰ ਭਾਰਤੀ ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ? ਇਹ ਉਹ ਸਵਾਲ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਿਯੰਕਾ ਚੋਪੜਾ ਜੋਨਸ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਹਰ ਸਮੇਂ ਪੁੱਛਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸਦਾ ਉਸ ਕੋਲ ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਤਿਆਰ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਗਈ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਸਟਾਰ ਹੋਣ ਦਾ ਬੋਝ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।

“ਲੋਕ ਮੈਨੂੰ ਹਰ ਸਮੇਂ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ, ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ? ਭਾਰਤ ਦੇ ਹੋਰ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੇ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਫਲਤਾ ਕਿਓਂ ਨਹੀਂ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ? ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਇਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਂ ਬੱਸ ਇਹੀ ਜਾਣਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਇੱਕ ਕੰਮ ਜੋ ਮੈਂ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਸ਼ਾਇਦ ਮੇਰੀ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕੋਈ ਬੋਝ ਨਹੀਂ ਢੋ ਰਹੀ ਸੀ।” ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਨੇ ਕਿਹਾ। 

“ਮੈਂ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਆਈ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸਟਾਰ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ 20 ਲੋਕਾਂ (ਸਹਿ-ਕਰਮੀਆਂ) ਦਾ ਸਮੂਹ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ (ਉੱਥੇ) ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਆਡੀਸ਼ਨ ਦੇਵਾਂਗੀ। ਮੈਨੂੰ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਦਿਖਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਝਿਜਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਂ ਕੰਮ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਡਰਦੀ। ਮੈਂ ਹਉਮੈ ਜਾਂ ਹੰਕਾਰ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੀ” ਉਸਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ।

ਅਭਿਨੇਤਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ “ਛੋਟੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਅਤੇ ਫਿਲਮਾਂ” ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੀ “ਭਰੋਸੇਯੋਗਤਾ” ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅੱਠ ਸਾਲ ਲੱਗ ਗਏ ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚੀ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ‘ਦਿ ਮੈਟ੍ਰਿਕਸ’ ਦੇ ਨਿਰਮਾਤਾ ਲਾਨਾ ਅਤੇ ਲਿਲੀ ਵਾਚੋਵਸਕੀ ਅਤੇ ‘ਐਵੇਂਜਰਜ਼: ਇਨਫਿਨਿਟੀ’ ਦੇ ਵੱਡੇ ਨਾਵਾਂ ਜੋਅ ਅਤੇ ਐਂਥਨੀ ਰੂਸੋ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ‘ਸਿਟਾਟਡੇਲ’ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਮੌਕੇ ਮਿਲ ਰਹੇ ਹਨ।

“ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਔਰਤ ਰਹੀ ਹਾਂ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਹਾਲੀਵੁੱਡ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਵਿੱਚ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਔਰਤ ਮੰਨਦੀ ਹਾਂ। ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚਣ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਹਾਲੀਵੁੱਡ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਅੱਠ ਸਾਲ ਲੱਗ ਗਏ।” ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ। 

ਹਿੰਦੀ ਫਿਲਮ ਇੰਡਸਟਰੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ 20 ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ‘ਕਮੀਨੇ’, ‘7 ਖੂਨ ਮਾਫ’, ‘ਬਰਫੀ’, ‘ਬਾਜੀਰਾਓ ਮਸਤਾਨੀ’ ਅਤੇ ‘ਦਿਲ ਧੜਕਨੇ ਦੋ’ ਵਰਗੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਅਭਿਨੈ ਕੀਤਾ ਹੈ।